Do czasu dostosowania statutów, zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 70), fundusze, o których mowa w ust. 1, zamieszczają w prospekcie informacje o: 1) częstotliwości zbywania i odkupywania jednostek
Rodzaje funduszy inwestycyjnychFundusze inwestycyjne dzielą się na różne rodzaje. Rozróżniamy fundusze akcji, indeksowe (też często akcji, ale które odzwierciedlają składy indeksów giełdowych), prywatyzacji (nie występują obecnie w Polsce), zrównoważone, papierów wierzycielskich, stabilnego wzrostu, rynku pieniężnego. Każdy rodzaj charakteryzują inne rodzaje aktywów, w jakie fundusz może inwestować. Z różnymi rodzajami aktywów związany jest oczywiście inny poziom ryzyka jeszcze inny podział funduszy na rodzaje - wiąże się on nie tylko z rodzajem aktywów możliwych do zainwestowania, ale przede wszystkim z różnymi możliwościami nabywania i umarzania/sprzedawania jednostek uczestnictwa czy certyfikatów inwestycyjnych. Są to fundusze - otwarte, mieszane, zamknięte, specjalistyczne otwarte i specjalistyczne akcjiUważane są za najbardziej ryzykowne. Portfel inwestycyjny składa się w większości z akcji. Przynoszą ponadprzeciętne wyniki w czasie hossy, w czasie bessy zazwyczaj generują duże obligacjiBezpieczne. Aktywa funduszu to głównie obligacje. Stopa zwrotu najczęściej kształtuje się na poziomie nieco wyższym niż lokaty indeksoweFundusze zarządzane pasywnie. Zarządzający dobierają do portfela papiery wartościowe w taki sposób, aby możliwie dokładnie odzwierciedlał on ruchy indeksu. Najczęściej fundusze indeksowe opierają się na indeksach akcyjnych, dlatego należy zaliczyć je do funduszy zrównoważoneSą kompromisem pomiędzy funduszami akcyjnymi i funduszami papierów wierzycielskich. W skład portfela inwestycyjnego takich funduszy wchodzą akcje i obligacje, przy czym udział akcji, w portfelu rzadko przekracza 60%. Z definicji ma być mniej ryzykowny niż fundusz akcji, a bardziej ryzykowny od funduszu rynku pieniężnegoBezpieczne. Fundusze takie inwestują najczęściej w bezpieczne krótkoterminowe papiery wartościowe jakimi są bony skarbowe, obligacje mające do wygaśnięcia nie więcej niż rok, lub inne krótkoterminowe papiery wartościowe, takie jak bony komercyjne przedsiębiorstw i lokaty. Ich celem jest przede wszystkim ochrona realnej wartości pieniądza, a dopiero w drugiej kolejności osiągnięcie zysku. Stopa zwrotu powinna jednak przekroczyć wysokość oprocentowania korzystnych stabilnego wzrostuW tych funduszach zarządzający dążą do zapewnienia regularności uzyskiwanych dochodów; główne inwestycje to obligacje i bony skarbowe. Niektóre fundusze tego typu maja także pewną część swoich aktywów w akcjach co zbliża je do funduszy zrównoważonych. I właśnie ten różny często stosunek akcji do obligacji decyduje o ryzyku inwestycji w taki fundusz. Im więcej akcji w portfelu tym oczywiście większe ryzyko, choć, co się z tym wiąże większy potencjalny dywidendoweBezpieczne. Pojawiły się w ofercie niedawno ale już zdołały zgromadzić duże jak na polskie warunki aktywa. Fundusz tego typu wypłaca co pewien czas (zwykle 3 lub 6 miesięcy) dywidendę posiadaczom jego jednostek. Dywidenda jest podstawową korzyścią uzyskiwaną przez inwestorów. Przedmiotem zainteresowania zarządzających takimi funduszami są najczęściej bony prywatyzacjiFundusze zajmujące się inwestycjami w papiery wartościowe związane z Programem Powszechnej Prywatyzacji (akcje NFI, akcje spółek uczestniczących w tym programie). Ponieważ w portfelu znajdują się przeważnie akcje, fundusze te należą do grona bardziej przewidywalnymi co do uzyskanej stopy zwrotu (a więc najmniej ryzykownymi) wydają się być fundusze rynku pieniężnego. Ich bieżąca stopa zwrotu lokuje się zwykle gdzieś pomiędzy wysokością oprocentowania korzystnych lokat bankowych a stopą WIBOR (stopa procentowa, przy jakiej banki są skłonne pożyczać własne środki innym bankom). Można się więc prawie zawsze (nawet w krótkim okresie) spodziewać osiągnięcia zysku, i to w łatwych do przewidzenia granicach.
- Иснεду ሱիрерኯч иቾኹжω
- Твቸщюβа γተհ иξ
- Аվոжυχխн иճቸзв պա ւуψеվабрոд
- ኚուጊեዟεтви иչሸлեгата
Koszty inwestowania Jak wszystkie inne usługi, inwestowanie w fundusz inwestycyjny wiąże się z określonymi kosztami. Istotnymi kosztami są: obsługa transakcji przez domy maklerskie, korzystanie z obowiązkowych usług banku depozytariusza, agentów transferowych oraz audytowanie sprawozdań finansowych funduszy przez biegłych rewidentów. Wszystkie te działania mają na celu jak najlepszą ochronę klientów. Głównymi typami opłat związanymi z inwestowaniem w fundusz… ETF ETF to przede wszystkim produkt inwestycyjny. Fundusz inwestycyjny, który został zaprojektowany tak, by odwzorowywać wyniki i śledzić ruch – na przykład – indeksów giełdowych. Z angielskiego nazywa się on exchange-traded fund, i właściwie jest rodzajem otwartego funduszu inwestycyjnego. Fundusze tego typu nie starają się pobić benchmarku, a go odwzorować. Zawierają w swoim portfelu akcje takich… Stopa zwrotu Stopa zwrotu to wskaźnik pokazujący to, o ile zmieniła się wartość inwestycji w jakimś okresie czasu. Im stopa jest wyższa, tym wynik jest lepszy. Po co liczyć stopę zwrotu? Po to, aby ocenić zyskowność inwestycji i porównać ją do innych. Jeśli mamy ujemną stopę zwrotu, to ponieśliśmy stratę. Jeśli dodatnią, to osiągnęliśmy zysk. Gdy stopa… Stopa procentowa Stopa procentowa to jedno z podstawowych, i najczęściej używanych, pojęć w ekonomii. Oznacza koszt kapitału (pieniądza), który przysługuje jego właścicielowi z racji udostępnienia go innym uczestnikom obrotu gospodarczego. Z reguły stopa procentowa oznacza procent od pożyczonej kwoty. W ekonomii mamy do czynienia z wieloma stopami procentowymi. Stopa procentowa referencyjna, lombardowa, depozytowa, redyskonta weksli są ustalane przez… Cykl koniunkturalny Cykl koniunkturalny to zjawisko wahań koniunktury w gospodarce, mierzone w okresie kilku lat i dotyczące wzrostu gospodarczego. Mierząc cykl koniunkturalny z reguły bierze się pod uwagę dynamikę produktu krajowego brutto (PKB), poziom zatrudnienia, nakłady inwestycyjne przedsiębiorstw, ich zapasy materiałowe, dochody oraz wydatki ludności, a także zyski spółek. Na podstawie analizy cyklu koniunkturalnego można próbować oceniać… Wskaźnik SRRI Wskaźnik SRRI funduszu inwestycyjnego (Synthetic Risk and Reward Indicator) jest miarą określającą zmienność ceny jednostki uczestnictwa funduszu inwestycyjnego w horyzoncie pięcioletnim. Wskaźnik opiera się o wartość odchylenia standardowego tygodniowych stóp zwrotu funduszu inwestycyjnego, a więc pokazuje o ile średnio zmienia się cena jednostki uczestnictwa w porównaniu do średniej z ostatnich 5 lat. Miara SRRI przyjmuje wartości… Master feeder Master feeder konstrukcja, w której fundusz feeder – inwestujący swoje aktywa (minimum 85%) w jednostki uczestnictwa (lub tytuły – w przypadku funduszy zagranicznych) innego funduszu – master. Działanie takich funduszy reguluje dyrektywa unijna UCTIS IV. Master feeder jakie są zalety? W takiej konstrukcji funduszu można doszukać się przynajmniej trzech podstawowych zalet: jest to spore ułatwienie dla… Hossa Hossa to pojęcie pieszczące ucho każdego inwestora. Oznacza długotrwały wzrost wartości papierów wartościowych. Słowo pochodzi z języka francuskiego (hausse) oznaczającego wzrost, zwiększanie. Nawiązuje do metody ataku byka, który uderza z dołu do góry. Stąd analitycy i dziennikarze często nazywają hossę „czasem byka”. Przeciwieństwem hossy jest bessa. Hossa i jej trzy fazy Specjaliści uważają, że hossa… Bessa Bessa to najbardziej znienawidzone pojęcie w słowniku inwestora. Oznacza długotrwały – czasem obejmujący kilka tygodni, miesięcy, a nawet lat – trend spadkowy cen papierów wartościowych. Nazwa pochodzi od francuskiego słowa baisse, czyli spadek, ale nawiązuje do sposobu ataku właściwego niedźwiedziom, czyli uderzenia łapą z góry na dół. Dlatego okres bessy często nazywany jest „czasem niedźwiedzia”…. KIID KIID (Key Investor Information Dokument) – język, którym komunikują się osoby analizujące i zarządzające funduszami inwestycyjnymi, może być nie lada wyzwaniem dla kogoś, kto rozpoczyna przygodę z inwestowaniem. Z tego powodu – od początku 2013 roku – wprowadzono obowiązek publikowania kluczowych z punktu widzenia inwestora informacji na temat funduszu w postaci dokumentu KIID. Jak wygląda…a) Jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych można sprzedać w drodze umowy cywilno-prawnej. b) Wszystkie jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych dają gwarancję, że inwestor nie poniesie straty. c) Jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych można sprzedać poprzez złożenie zlecenia ich odkupu przez fundusz. 8. Fundusze inwestycyjne otwarte (FIO) są najbardziej popularną grupą funduszy i może w nie inwestować właściwie każdy. Ich kluczowym wyróżnikiem jest brak ograniczeń co do przystąpienia oraz rezygnacji z uczestnictwa. Uczestnikiem takiego funduszu może zostać zarówno osoba fizyczna, osoba prawna, jak również jednostka organizacyjna, która nie posiada osobowości prawnej. W zamian za wpłaty uczestnik funduszu otrzymuje jednostki uczestnictwa, które może odsprzedać w dowolnym momencie.. Jednostki uczestnictwa nie mogą być przedmiotem obrotu, ale podlegają dziedziczeniu. Jednostki uczestnictwa wyceniane są codziennie. Katalog instrumentów, w które mogą inwestować fundusze inwestycyjne otwarte, określa ustawa o funduszach inwestycyjnych. Są to: papiery wartościowe emitowane, poręczone lub gwarantowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego, które są przedmiotem oferty publicznej, a warunki emisji lub pierwszej oferty publicznej zakładają złożenie wniosku o dopuszczenie do obrotu, depozyty w bankach krajowych lub instytucjach kredytowych, których termin zapadalności jest dłuższy niż rok, instrumenty rynku pieniężnego inne niż określone w punktach 1 i 2, jeżeli one same lub ich emitent podlegają regulacjom, które mają na celu ochronę inwestorów i oszczędności, papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego, inne niż te określone w punktach 1,2 i 4, pod warunkiem że ich łączna wartość nie przewyższy 10% aktywów funduszu. Jedną z form funduszy inwestycyjnych otwartych są specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte (SFIO). Różnią się one tym, że ich oferta skierowana jest do określonej grupy odbiorców, np. instytucji lub uczestników programów emerytalnych. W te fundusze inwestowane są środki uczestników Pracowniczych Planów Kapitałowych. Suma aktywów netto funduszy inwestycyjnych na koniec 2022 roku osiągnęła najniższy po-ziom w okresie ostatnich 5 lat, co wynikało przede wszystkim ze zmniejszenia wartości akty-wów netto funduszy inwestycyjnych otwartych i specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych. Tablica 2. Wybrane pozycje z bilansu funduszy inwestycyjnych Jeżeli miałeś zysk ze sprzedaży jednostek uczestnictwa – fundusz rozliczy podatek za Ciebie. Natomiast jeżeli sprzedałeś na giełdzie certyfikaty inwestycyjne funduszu - będziesz musiał sam wypełnić PIT-38. Przepisy wprowadziły bardzo ważny podział na dwie podstawowe grupy przychodów z kapitałów:1) Do pierwszej należą przychody, które są opodatkowane za pośrednictwem podmiotu wypłacającego korzyści z inwestycji (np. odsetki, dywidendy, wartość umorzonych jednostek funduszu inwestycyjnych).Podatnik, który otrzymuje tego typu przychody z kapitałów pieniężnych tylko w wyjątkowych sytuacjach musi samodzielnie podatek od dochodu wykazać w zeznaniu rocznym. Ta pierwsza grupa opodatkowana jest na podstawie art. 30a updof. 2) Druga grupa przychodów z kapitałów pieniężnych (dochody ze zbycia papierów wartościowych) wykazywana jest w zeznaniu PIT-38, inwestor samodzielnie oblicza i odprowadza podatek już po zakończeniu roku podatkowego. Podstawą prawną w tym przypadku jest art. 30b updofOba sposoby opodatkowania mogą wystąpić w przypadku inwestycji w fundusze pobiera fundusz inwestycyjny, a podatnik nie rozlicza zysków w zeznaniu rocznym Fundusz inwestycyjny pobiera 19% zryczałtowany podatek dochodowy od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych. Zasady te stosuje się w przypadku najpopularniejszej formy inwestowania w fundusze inwestycyjne jaką jest nabycie i następnie umorzenie jednostek funduszy inwestycyjnych (poza działalnością gospodarczą).Obowiązują też w przypadku inwestycji w certyfikaty inwestycyjne - w przypadku ich umorzenia przez fundusz jednak uważać rozliczając inwestycje w certyfikaty inwestycyjne zakończone w 2007 r.. Od zysków z tych inwestycji podatek może pobrać fundusz, ale może też wystąpić sytuacja, kiedy to inwestor będzie musiał sam zapłacić podatek dochodowy i złożyć PIT-38 (szczegóły patrz niżej „Inwestycja w certyfikaty inwestycyjne – zyski opodatkowuje fundusz czy inwestor?”)Inna niż 19% stawka podatku może wynikać z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika certyfikatem fundusz inwestycyjny pobrał podatek dochodowy, inwestor zazwyczaj nie będzie miał żadnych obowiązków względem jednak sprawdzić prawidłowość pobrania podatku. Osoby zainteresowane taką kontrolą muszą pamiętać o metodzie FIFOFirst In First OutChodzi o to, że w przypadku złożenia przez inwestora żądania odkupienia np. jednostek uczestnictwa – fundusz ma obowiązek odkupić w pierwszej kolejności te jednostki, które były nabyte najwcześniej przez to reguła stosowana przy obliczaniu podatku dochodowego w sytuacji, gdy nie wszystkie np. jednostki będące w posiadaniu inwestora zostaną inwestowania w fundusze jest to, że inwestor dokupuje jednostki w miarę napływu wolnych środków, a proces inwestycyjny trwa często przez wiele lat. Podobnie jest z „wychodzeniem z inwestycji” – portfel redukuje się często momencie wywiązywania się z obowiązków podatkowych należy rozstrzygnąć, które z jednostek uczestnictwa pozostały w portfelu inwestora, a które zostały umorzone. Najczęściej nie jest możliwa identyfikacja jednostek uczestnictwa czy certyfikatów inwestycyjnych, umarzanych, wykupywanych lub w inny sposób unicestwianych. Dlatego przyjmuje się, że wykupowane czy umarzane w pierwszej kolejności są te jednostki i certyfikaty, które były nabyte przez podatnika najwcześniej (FIFO). Błąd w zakresie stosowania metody FIFO spowoduje niewłaściwe rozliczenie podatku inwestycji w jednostki fundusze inwestycyjne jest to, że zryczałtowany podatek dochodowy, pobiera się po pomniejszeniu przychodu o koszty uzyskania (tak nie jest np. w przypadku opodatkowania odsetek). Ustalając dochód nie uważa się jednak za koszty uzyskania przychodu wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych (art. 23 ust. 1 pkt 38 updof).Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach z art. 23 ust. 1 pkt 38 updof nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu w tzw. funduszu parasolowym. Nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu to na „przerzucanie” zainwestowanych pieniędzy między subfunduszami w funduszach parasolowych bez konieczności płacenia podatku. Ten jest płacony dopiero w momencie wycofania środków z funduszu rozlicza w zeznaniu rocznym podatki od inwestycji za granicami PolskiPodatnicy mający miejsce zamieszkania w Polsce kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od dochodów z udziału w funduszach inwestycyjnych, uzyskanych poza granicami Polski oraz kwoty podatku zapłaconego za granicą są obowiązani wykazać w rocznym zeznaniu ci od zryczałtowanego podatku obliczonego według stawki 19% odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19 %.Specjalne zasady dotyczą niektórych inwestycji w fundusze inwestycyjne (zob. art. 42c ust. 5 pkt 1-3 updof) ze źródeł przychodów położonych1) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Liechtensteinu, Księstwie Monako, Republice San Marino i Konfederacji Szwajcarskiej lub2) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób od przychodów (dochodów) ze wskazanych w ustawie inwestycji zapłacony w tych państwach oraz terytoriach podlega odliczeniu od kwoty podatku obliczonej według zasad określonych w art. 30a ust. 1 updof (19 % zryczałtowany podatek dochodowy) i w art. 30a ust. 9 updof (19% zryczałtowany podatek pomniejszony o podatek zapłacony za granicą).Inwestor samodzielnie opodatkowuje inwestycje w papiery wartościowe emitowane przez fundusze inwestycyjneFundusz inwestycyjny może proponować inwestorom jednostki inwestycyjne (prawa majątkowe) lub certyfikaty inwestycyjne (papiery wartościowe). Cechą certyfikatu inwestycyjnego jest możliwość zbycia go na rzecz innego podmiotu niż fundusz inwestycyjny. W przypadku jednostek inwestycyjnych taka odsprzedaż jest niemożliwa (pomimo że jednostki można dziedziczyć).Inwestor, który sprzedał certyfikat inwestycyjny na giełdzie, dochody lub straty z inwestycji rozlicza w PIT-38. Nie czyni tak jedynie wtedy, gdy certyfikaty inwestycyjne zbył w ramach wykonywania działalności podatku wynosi również 19%. Stosuje się ją z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem podatnik mający miejsce zamieszkania w Polsce, osiąga dochody ze sprzedaży certyfikatów inwestycyjnych zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą. Zasada ta stosowana odpowiednio obowiązuje również, jeżeli inwestor mający miejsce zamieszkania w Polsce osiągnął dochody ze sprzedaży certyfikatów inwestycyjnych wyłącznie za przypadku osiągnięcia przychodów wymienionych w ustawie ze źródeł przychodów położonych:1) w Republice Austrii, Królestwie Belgii, Wielkim Księstwie Luksemburga, Księstwie Andory, Księstwie Liechtensteinu, Księstwie Monako, Republice San Marino i Konfederacji Szwajcarskiej lub2) na terytoriach zależnych lub terytoriach stowarzyszonych Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Królestwa Niderlandów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy w sprawie opodatkowania przychodów (dochodów) z oszczędności osób od przychodów (dochodów) z inwestycji zapłacony w tych państwach oraz terytoriach podlega odliczeniu od kwoty podatku obliczonego według zasad określonych w art. 30b ust. 1 updof (19 % podatek dochodowy) i art. 30b ust. 5a i 5b updof (podatek dochodowy obliczony od sumy dochodów według zasad dla opodatkowania dochodów w Polsce pomniejszony o podatek zapłacony za granicą).Inwestycja w certyfikaty inwestycyjne – zyski opodatkowuje fundusz czy inwestor ?Do końca kwietnia 2008 r. PIT-38 muszą złożyć osoby, które w 2007 r. przeprowadziły transakcje na papierach wartościowych i nie zostały one nabyte przed 2004 r. w sposób uprawniający do zwolnienia od podatku wartościowymi są akcje, obligacje, ale i kontrakty terminowe. To bardzo szeroka kategoria. Za papiery wartościowe prawo uznaje także certyfikaty inwestycyjne funduszy inwestycyjnych (w odróżnieniu od jednostek uczestnictwa).Pomimo istnienia reguły „Sprzedałeś w Polsce papiery wartościowe, składaj PIT-38” nie zawsze zakończenie inwestycji w certyfikaty inwestycyjne oznacza konieczność złożenia tego odróżnić zdarzenia, kiedy zyski z inwestycji w certyfikaty inwestycyjne opodatkowuje fundusz inwestycyjny od tych, gdy musi to na własną rękę zrobić inwestor ?Ta druga sytuacja występuje tylko w przypadku sprzedaży przez inwestora certyfikatów inwestycyjnych przed terminem ich wykupu innemu inwestorowi niż emitujący certyfikat fundusz przeprowadzenia szybkiej kwalifikacji podatkowej jest więc sprawdzenie, kto wypłacił inwestorowi środki z tytułu transakcji. Jeżeli jest to osoba trzecia (inna niż fundusz, który wyemitował certyfikaty) należy samodzielnie rozliczyć podatek dochodowy w realizacja zysku następuje poprzez wykup i umorzenia certyfikatu przez fundusz, który wyemitował certyfikat jest to „dochód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych”. Wtedy podatek zapłaci fundusz inwestycyjny, a inwestor nie musi składać PIT-38. Takie stanowisko zajął 3 listopada 2004 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (nr pisma US 72/ROP3/420-33/04/AK) w odniesieniu do kwalifikacji podatkowej wykupu certyfikatów Królekspert podatkowy, prawnik Stopy zwrotu 12M z jednostek funduszy inwestycyjnych vs. oprocentowanie depozytów bankowych • W styczniu 2016 r. stopy zwrotu 12M w głównych segmentach rynku FI uległy dalszemu spadkowi w stosunku do grudnia 2015 r. utrzymując się na ujemnym poziomie. Tym samym były znacznie niższe niż średnie
Fundusz inwestycyjny to forma zbiorowego inwestowania pieniędzy. Fundusz powstaje w drodze połączenia pieniędzy osób pragnących korzystnie zainwestować swoje oszczędności. Nawet niewielkie wpłaty tworzą duży kapitał, który umożliwia korzystne inwestycje. Środki funduszu inwestowane są w różnego rodzaju papiery wartościowe, takie jak akcje, bony skarbowe i obligacje. Fundusz inwestycyjny posiada osobowość prawną. Organizację i sposób funkcjonowania funduszu określa ustawa o funduszach inwestycyjnych. Funduszem zarządza towarzystwo funduszy inwestycyjnych (TFI). Fundusz inwestycyjny pozwala na wypłatę zainwestowanych pieniędzy bez konsekwencji, jakie niesie ze sobą likwidacja lokaty terminowej przed czasem. Doświadczenie pokazuje, że zyski z inwestycji w fundusz inwestycyjny są w dłuższym okresie wyższe niż zyski z tradycyjnych lokat bankowych. Poniżej krótka analiza pod kątem kilku czynników charakterystycznych dla inwestycji: Zyskowność - W przypadku funduszy inwestycyjnych stopa zwrotu jest zdeterminowana obraną strategią inwestycyjną - bardziej ryzykowne fundusze (np. akcyjne) mogą przynieść wysoki zysk, ale też wysoką stratę. Natomiast najbezpieczniejsze fundusze (np. rynku pieniężnego) zapewnią niewielki, ale stabilny zysk. Żaden z funduszy nie gwarantuje osiągnięcia określonego zysku (z wyjątkiem funduszy z ochroną kapitału). Zyski z lokat bankowych są porównywalne z rentownością funduszy rynku pieniężnego. W przypadku lokat bankowych mamy do czynienia z gwarancją wypłaty określonych odsetek pod warunkiem dotrzymania warunków umowy (np. utrzymania lokaty do terminu zapadalności), zaś środki finansowe z funduszu możemy wycofać w dowolnym momencie nie narażając się na utratę dotychczas wypracowanego zysku. Ryzyko inwestycyjne - podobnie jak zyskowność - jest zdeterminowane prowadzoną polityką inwestycyjną. Najwyższe ryzyko utraty kapitału cechuje fundusze akcyjne oraz fundusze mieszane z wysokim zaangażowaniem na rynku akcji. Najniższe ryzyko wiąże się z nabyciem jednostek funduszy rynku pieniężnego i gotówkowych. W przypadku lokat bankowych ryzyko inwestycyjne w ogóle nie występuje. Płynność - Istotnym atutem funduszy jest płynność. W funduszach otwartych jest ona wysoka - inwestor w każdym momencie wyjścia z inwestycji otrzyma zgromadzony kapitał nie narażając się na utratę dotychczas wypracowanego zysku. Lokaty bankowe również charakteryzują się płynnością - jednak należy liczyć się z utratą całości lub znacznej części dotychczasowych korzyści w momencie zerwania lokaty przed terminem. Strategia inwestycyjna, duże możliwości wyboru - Unikatową zaletą funduszy inwestycyjnych jest możliwość wyboru strategii inwestycyjnej odpowiadającej naszej skłonności do ryzyka. Uczestnik funduszu, w zależności od zmieniającej się koniunktury giełdowej, może praktycznie natychmiast zmienić preferowaną strategię dokonując konwersji jednostek pomiędzy funduszami. Działanie takie nie jest natomiast możliwe w przypadku lokat bankowych. Dostępność - Najwyższą dostępnością charakteryzują się fundusze inwestycyjne otwarte i lokaty bankowe, gdzie możliwość rozpoczęcia inwestycji (lokaty) istnieje już w momencie dokonania wpłaty w wysokości kilkudziesięciu (w niektórych przypadkach kilkuset) złotych. Przejrzystość - Najwyższą przejrzystość zapewniają fundusze inwestycyjne i bezpośrednie inwestycje na giełdzie - w ich przypadku w dowolnym momencie możemy sprawdzić wartość naszego portfela. Lokując oszczędności na lokacie bankowej najczęściej możemy określić, jaka będzie wartość naszej inwestycji w momencie zapadalności. Inwestycja w fundusz jest bezpieczną formą pomnażania pieniędzy. Działalność lokacyjna została poddana wielu ograniczeniom ustawowym w celu zapobieżenia podejmowaniu przez zarządzających portfelem inwestycyjnym funduszu nadmiernego ryzyka. Towarzystwo funduszy inwestycyjnych (TFI) i zarządzane przez nie fundusze mają odrębną osobowość prawną, a co za tym idzie posiadają odrębne masy majątkowe. W efekcie TFI nie ma bezpośredniego dostępu do środków ulokowanych w funduszu, którym zarządza. Wpłaty do funduszu inwestycyjnego są dokonywane na prowadzony przez depozytariusza wydzielony rachunek towarzystwa. Ograniczenie ryzyka upadłości funduszu inwestycyjnego zwiększa znacznie bezpieczeństwo powierzonych środków, ale nie ochroni nas całkowicie przed ryzykiem inwestycyjnym związanym z charakterem lokat funduszu. Inwestycja w fundusz w większości przypadków nie wymaga dysponowania dużym kapitałem. W wielu funduszach otwartych (FIO) wysokość minimalnej wpłaty jest ustalona na niskim poziomie, umożliwiającym inwestowanie stosunkowo niewielkich kwot. Minimalna pierwsza wpłata wynosi zazwyczaj 100 złotych, zaś kolejne wpłaty mogą być nawet niższe. Powoduje to dużą dostępność jednostek uczestnictwa dla inwestorów indywidualnych. Inwestor nie ma możliwości samodzielnego podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz nie ma bezpośredniego wpływu na to, jakiego rodzaju instrumenty są kupowane do portfela funduszu. W zamian za to otrzymuje szereg innych zalet, w tym przede wszystkim: bezpieczeństwo powierzonych środków, profesjonalne zarządzanie, wysoką płynność inwestycji, dużą dostępność, relatywnie niskie koszty uczestnictwa. Ponadto inwestor ma możliwość elastycznego wyboru strategii inwestycyjnej poprzez wybór konkretnego produktu z szerokiej gamy funduszy oferowanych przez rodzime towarzystwa funduszy inwestycyjnych. Uczestnik funduszu nie ma zagwarantowanej określonej stopy zwrotu w danym okresie, w odróżnieniu od np. lokaty bankowej, czy obligacji skarbowej. Pewien wyjątek od tej zasady stanowią fundusze z ochroną kapitału, które zapewniają uczestnikowi minimalną stopę zwrotu na koniec okresu rozliczeniowego, bądź gwarantują, iż wartość jednostki nie spadnie poniżej określonego procenta maksymalnej wartości z danego okresu. Dotychczasowe, historyczne wyniki osiągnięte przez fundusz nie stanowią gwarancji osiągnięcia takich samych wyników w przyszłości. Fundusz inwestycyjny otwarty (FIO) ma obowiązek odkupywania jednostek uczestnictwa na każde żądanie uczestnika. Oznacza to, że możemy zażądać odkupienia jednostek (części lub wszystkich) przez fundusz w dowolnej, dogodnej dla siebie chwili, nie tracąc uzyskanych korzyści, jakby to miało miejsce w przypadku zerwania lokaty. Fundusze oferują także możliwość konwersji, czyli swobodnego przenoszenia zainwestowanych środków pomiędzy funduszami w ramach jednej rodziny funduszy lub zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu należącego do tego samego funduszu inwestycyjnego. Okres, w którym środki pieniężne zostają przekazane na rachunek klienta lub wypłacone w gotówce, jest określony w statucie funduszu (zazwyczaj następuje po kilku dniach). Wpłaty na konto PPK pochodzą z trzech źródeł: od pracodawcy, pracownika i państwa. Pracodawca – wnosi wpłatę podstawową (1,5% wynagrodzenia brutto) oraz dobrowolną wpłatę dodatkową – maksymalnie 2,5% wynagrodzenia brutto. Pracownik wnosi wpłatę podstawową (2% wynagrodzenia brutto; wpłata podstawowa może zostać obniżona do 0,5% wynagrodzenia brutto, jeśli łączne wynagrodzenie osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia) oraz dobrowolnie wpłatę dodatkową – maksymalnie 2% wynagrodzenia brutto. Państwo: jednorazowo 250 zł wpłaty powitalnej oraz co roku 240 zł. Nie. Ustawa o PPK nie wpływa na dotychczasowe elementy systemu emerytalnego, a jedynie poszerza jego możliwości. PPK to kolejny dobrowolny, prywatny sposób oszczędzania. Środki zebrane na indywidualnym koncie pracownika są wyłącznie jego własnością – mogą być w każdej chwili wypłacone i są dziedziczone. Nie, ustawodawca nie przewiduje obecnie takiej możliwości. Tylko i wyłącznie na rachunek PPE naszego współmałżonka lub osoby uprawnionej po naszej śmierci. Samodzielnie nie. Wyboru instytucji finansowej dokonuje pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową lub - jeżeli taka nie działa w jego firmie - wyboru dokonuje w porozumieniu z reprezentacją pracowników wybraną w trybie przyjętym u tego pracodawcy. Środki gromadzone w ramach PPK inwestowane są na rynku kapitałowym. Każde inwestowanie środków na rynku kapitałowym, bez względu na to, czy są to inwestycje w akcje, czy w obligacje, wiąże się z ryzykiem. Aby zapewnić bezpieczeństwo oszczędności przyjęto w ramach PPK obowiązek inwestowania środków w funduszach zdefiniowanej daty. Istotą tych funduszy jest odpowiednio zróżnicowany portfel, który pozwala osiągnąć optymalny profil oczekiwanego zysku i podejmowanego ryzyka. Wraz z wiekiem oszczędzającego będzie zmieniała się alokacja w poszczególne rodzaje aktywów, co ma ograniczyć ryzyko inwestycyjne w ostatnich latach oszczędzania. Środki gromadzone w PPK są lokowane w tzw. funduszach zdefiniowanej daty. Ich polityka inwestycyjna zakłada, że wraz z wiekiem oszczędzającego coraz większa część portfela funduszu inwestowana jest w aktywa mniej ryzykowne. Każdy pracownik z automatu jest przydzielony do funduszu odpowiedniego dla jego wieku, czyli funduszu, w którym data końcowa (w nazwie) zbliżona jest do roku, w którym osiągnie 60 rok życia. Będzie to data właściwa dla danego, pięcioletniego przedziału roczników. Pracownicy urodzeni w latach 1963-1967 zostaną przydzieleni do funduszu, którego zdefiniowana data przypada na rok 2025. Data urodzenia Zdefiniowana data 1963-1967 2025 1968-1972 2030 1973-1977 2035 1978-1982 2040 1983-1987 2045 1988-1992 2050 1993-1997 2055 1998-2002 2060 Uczestnik PPK w trakcie oszczędzania może dokonać konwersji lub zamiany środków dotychczas zgromadzonych w funduszu zdefiniowanej daty właściwym dla jego wieku na jednostki uczestnictwa innego funduszu. Zmiany funduszu uczestnik może dokonywać wielokrotnie. Dodatkowo ustawa o PPK umożliwia określenie podziału wpłat do PPK do kilku funduszy zdefiniowanej daty. Nie. Taką informację pracownik powinien otrzymać od instytucji finansowej zarządzającej jego rachunkiem. Zgodnie z ustawą musi ona bowiem w terminie do ostatniego dnia lutego każdego roku przekazywać każdemu uczestnikowi PPK, w postaci elektronicznej (albo na wniosek uczestnika w postaci papierowej): roczną informację o wysokości środków zgromadzonych na jego rachunku PPK, o wysokości wpłat dokonanych na ten rachunek w poprzednim roku kalendarzowym oraz o innych zrealizowanych na nim w tym czasie transakcjach. Tak. Pracownik może mieć nawet kilkanaście PPK. W praktyce powinien mieć jedno, góra kilka kont. Wynika to z tego, że powinien być zapisany do PPK prowadzonych we wszystkich zakładach pracy, w których jest zatrudniony. Nieco inaczej wygląda sytuacja przy zmianie pracy. Wówczas to pracownik decyduje, czy zgromadzone w pracowniczym planie kapitałowym środki są przenoszone na PPK kolejnego pracodawcy w ramach „wypłaty transferowej”. W przypadku zgody na transfer, nowy pracodawca dba o przeniesienie środków na nowe konto – wystarczy przekazać informację o swoich rachunkach PPK. W przypadku braku zgody, należy złożyć taką informację u nowego pracodawcy. Wówczas środki pozostają na dotychczasowych rachunkach PPK. Zasadniczo tak, pracodawca będzie mógł stosować różny procent wpłat dodatkowych. Jednakże zróżnicowanie procentu wpłat dodatkowych będzie możliwe wyłącznie z uwzględnieniem długości okresu zatrudnienia w danym podmiocie albo treści obowiązującego regulaminu wynagrodzeń, czy układu zbiorowego pracy. Pracodawca nie może różnicować wysokości dopłat na podstawie tylko własnego widzimisię. Tak, pod pewnymi warunkami. Pracownik może obniżyć wpłatę podstawową (która standardowo wynosi 2% wynagrodzenia brutto) tylko wówczas, gdy jego łączne wynagrodzenie osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2 krotności minimalnego wynagrodzenia. W takiej sytuacji wpłata podstawowa może zostać obniżona do 0,5% wynagrodzenia brutto, tzn. może być niższa niż 2%, ale nie niższa niż 0,5% wynagrodzenia brutto. Może on też dowolnym momencie decydować o wysokości dobrowolnej wpłaty dodatkowej, która zgodnie z ustawą o PPK może wynosić do 2% wynagrodzenia brutto pracownika. Wystarczy, że złoży pracodawcy deklarację w tej sprawie. Może też z jej wnoszenia zrezygnować w ogóle. Nie, nie ma takiej możliwości. Złożona przez osobę zatrudnioną deklaracja rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK dotyczy wszystkich stosunków prawnych łączących osobę zatrudnioną z danym podmiotem zatrudniającym. Tak w ramach PPK pracownik może wnosić składkę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia. Maksymalna wysokość składek finansowanych przez uczestnika PPK wynosi 4% wynagrodzenia, w tym wpłata podstawowa do 2% (w przypadku gdy wysokości wynagrodzenia uczestnika osiąganego z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotnosci minimalnego wynagrodzenie, wpłata może być niższa niż 2%, ale nie mniej niż 0,5%) i wpłata dodatkowa to kolejne maksymalnie 2%. Deklaracja wpłaty dodatkowej finansowanej przez uczestnika PPK obowiązuje od dnia jej złożenia. To oznacza, że wpłatę dodatkową należy naliczyć od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego uczestnikowi PPK po złożeniu tej deklaracji. Tak. W ramach PPK przewiduje się dwa rodzaje zasilenia: jednorazowa wpłata powitalna w wysokości 250 zł oraz coroczna dopłata w wysokości 240 zł, przysługująca za każdy rok gromadzenia środków. Wpłatę powitalną (250 zł) otrzymają pracownicy, którzy przez co najmniej 3 pełne miesiące będą uczestnikami PPK i za co najmniej 3 miesiące dokonają wpłat podstawowych. Dopłatę roczną (240 zł) otrzymają natomiast wszyscy uczestnicy PPK, (poza pewnymi wyjątkami opisanymi w ustawie) których wpłaty podstawowe i dodatkowe w danym roku wyniosą co najmniej 3,5% 6-krotności minimalnego wynagrodzenia w roku, za który dopłata jest należna. Uczestnicy, których wpłaty podstawowe są niższe niż 2% (osoby o niższych dochodach), muszą zgromadzić co najmniej 25% powyższej kwoty. Wpłata powitalna pojawi się na rachunku uczestnika bez pośrednictwa pracodawcy w następnym kwartale po przystąpieniu do PPK, a dopłata roczna do 15 kwietnia następnego roku po tym, za który przysługuje dopłata. Za dany rok kalendarzowy uczestnik PPK może nabyć prawo tylko do jednej dopłaty rocznej, niezależnie od liczby prowadzonych dla niego rachunków PPK. Jeżeli uczestnik PPK jest stroną więcej niż jednej umowy o prowadzenie PPK, dopłata roczna podlega zewidencjonowaniu na rachunku PPK prowadzonym na podstawie umowy o prowadzenie PPK, która została zawarta w jego imieniu i na jego rzecz najpóźniej. Jeśli tego samego dnia zawarto na rzecz uczestnika więcej umów o prowadzenie PPK, dopłatę ewidencjonuje się na rachunku PPK, na którym wartość zgromadzonych środków jest większa. Pracownik poza obowiązkową wpłatą podstawową obciążony jest podatkiem dochodowym od wpłaty wnoszonej przez pracodawcę. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią one przychód pracownika podlegający opodatkowaniu. Będzie on potrącany z wynagrodzenia pracownika. Środki zostaną przeniesione na rachunek PPK prowadzony przez nowego pracodawcę, chyba że pracownik pisemnie nie wyrazi na to zgody i w takim przypadku środki pozostaną na rachunku prowadzonym przez instytucję finansową właściwą dla byłego pracodawcy do czasu ich wypłaty, wypłaty transferowej lub zwrotu. Środki nadal pozostaną w PPK i będą dalej inwestowane do czasu wypłaty lub zwrotu. Tak, będzie to tzw. zwrot, co oznacza, że 30% zgromadzonych środków, z części finansowanej przez pracodawcę, zostanie przelane do ZUS i zapisane na Twoim koncie w ZUS, jako należna składka, a od pozostałych 70% zapłacisz podatek od zysków kapitałowych. Dodatkowo zapłacisz podatek od zysków kapitałowych od 100% środków z Twoich wpłat oraz będziesz musiał zwrócić 100% środków sfinansowanych przez państwo w formie dopłaty powitalnej i dopłat rocznych. Tak. Pracownik może w dowolnym momencie dokonać zwrotu środków zgromadzonych w PPK. Składając wniosek o zwrot środków, uczestnik otrzyma zgromadzone przez siebie oszczędności, pomniejszone o: - podatek od zysków kapitałowych, - 30% środków pochodzących z wpłat po stronie pracodawcy - pobrane 30% zapisywane jest pracownikowi jako jego składka na ubezpieczenie emerytalne w ZUS, - środki pochodzące z dopłat od Państwa są zwracane w całości do Funduszu Pracy. Ponadto ustawa przewiduje szczególne sytuacje życiowe, w których zgromadzone oszczędności będzie można wypłacić przed 60. rokiem życia: - w sytuacji poważnej choroby uczestnika, jego małżonka lub dziecka (do 25% środków, bez obowiązku zwrotu), - w celu pokrycia wkładu własnego w związku z zaciągnięciem kredytu na budowę domu lub zakup mieszkania, ale tylko dla uczestników przed 45. rokiem życia (do 100 % środków z obowiązkiem zwrotu w ciągu maksymalnie 15 lat). Do wniosku o wypłatę części środków zgromadzonych w PPK w przypadku poważnego zachorowania uczestnika PPK, jego małżonka lub dziecka uczestnika PPK dołącza się orzeczenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23 lit. a-c ustawy o PPK, lub zaświadczenie lekarza medycyny potwierdzające diagnozę wystąpienia poważnego zachorowania, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23 lit. d lub e ustawy o PPK. Pracownik powinien przedstawić oryginały, ewentualnie wskazane powyżej dokumenty powinny zostać poświadczone za zgodność z oryginałem. Nie. Zgodnie z ustawą o PPK uczestnik PPK, który nie ukończył 45 lat, może wnioskować o wypłatę do 100% środków z obowiązkiem zwrotu w celu pokrycia wkładu własnego w związku z zaciągnięciem kredytu na budowę/przebudowę budynku mieszkalnego lub zakup mieszkania czy gruntu. Jednak wypłaty tej uczestnik PPK może dokonać tylko na sfinansowanie jednej inwestycji. Nawet w sytuacji, gdy ma kilka rachunków PPK. Tak, dokonanie zwrotu środków zgromadzonych na rachunku PPK nie stanowi przeszkody do dalszego oszczędzania w tym samym PPK. Nie skutkuje bowiem zamknięciem rachunku dla uczestnika ani zakończeniem oszczędzania (o ile osoba zatrudniona nie złożyła deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK). Rachunek PPK, z którego dokonano zwrotu nadal jest dla uczestnika prowadzony i wpłaty są wznawiane co 4 lata. Jeżeli małżeństwo uczestnika PPK uległo rozwiązaniu przez rozwód lub zostało unieważnione, środki zgromadzone na rachunku PPK uczestnika PPK, przypadające byłemu małżonkowi uczestnika PPK w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków, są przekazywane w formie wypłaty transferowej na rachunek PPK byłego małżonka uczestnika PPK. Jeśli były współmałżonek nie będzie miał rachunku PPK, środki przypadające mu w wyniku podziału majątku będzie mógł otrzymać w formie pieniężnej lub wypłaty transferowej na rachunek terminowej lokaty, na warunkach wskazanych w ustawie. Podział środków następuje tylko za okres trwania związku małżeńskiego. Wypłata jest przewidziana dla osób, które ukończą 60. rok życia. Wtedy będzie można skorzystać w pełni z przysługujących ulg podatkowych i ZUS. Wcześniejsza wypłata środków tj. przed osiągnięciem 60. roku życia jest zdefiniowana jako zwrot. Jest on możliwy w każdej chwili, ale będzie obciążony podatkami (zryczałtowanym podatkiem dochodowym od zysków kapitałowych, tzw. podatek Belki), zwrotem dopłat ze strony Państwa, a część środków z części finansowanej przez pracodawcę (w wysokości 30%) trafi również do ZUS. Aby wypłacić środki należy złożyć wniosek o wypłatę środków do wybranej instytucji finansowej po osiągnięciu 60. roku życia. Tak, z tym że od 75% zgromadzonych środków zostanie potrącony zryczałtowany podatek dochodowy od zysków kapitałowych, tzw. podatek Belki. Ustawa o PPK przewiduje wypłatę 25% zgromadzonych środków jednorazowo, a 75% zgromadzonych środków w co najmniej 120 ratach miesięcznych. Uczestnik PPK może wskazać mniejszą liczbę rat miesięcznych, ale wówczas zostanie potrącony ww. podatek. Zgodnie z przepisami ustawy co miesiąc środki są przeliczane poprzez podzielenie kwoty znajdującej się na rachunku PPK należącym do uczestnika przez liczbę miesięcy pozostałych do miesiąca, w którym ma nastąpić wypłata ostatniej raty. Raty nie będą równe, ponieważ środki zgromadzone w PPK będą podlegać aktywnemu zarządzaniu, wobec czego wartość jednostek uczestnictwa może ulegać zmianom. Intencją ustawodawcy jest to, aby PPK niejako „podążały” za pracownikiem i w przypadku zmiany zakładu pracy była dokonywana wypłata transferowa na PPK u nowego pracodawcy. Jednakże zgodnie z Ustawa, pracownik może być stroną więcej niż jednego PPK, w takim przypadku 25% liczy się na każdą z umów oddzielnie. Obowiązek prawidłowego dokonywania wypłat spoczywa na instytucji finansowej prowadzącej PPK, do której uczestnik PPK złożył wniosek o wypłatę. Jest to jedna z możliwości wypłaty środków po osiągnięciu 60 lat. Świadczenie małżeńskie będzie mogło być zrealizowane jeśli małżonek uczestnika PPK także osiągnie 60 rok życia oraz posiada PPK w tej samej instytucji i oboje oświadczą że chcą skorzystać w wypłaty w formie świadczenia małżeńskiego. Świadczenie będzie wypłacane przez 120 miesięcy. Świadczenie będzie wypłacane łącznie małżonkom, aż do wyczerpania środków. W razie śmierci jednego z nich, świadczenie będzie wypłacane drugiemu w dotychczasowej wysokości, aż do wyczerpania środków. Po śmierci uczestnika PPK zgromadzone w PPK środki podlegają wypłacie transferowej do PPK, IKE lub PPE osoby uprawnionej lub podlegają wypłacie w formie pieniężnej. Forma wypłaty środków po zmarłym uczestniku zależy od woli tej osoby. Może wskazać osobę uprawnioną do jego środków (jednej lub więcej osób, można też dokonać procentowego podziału środków, jakie ma otrzymać osoba wskazana przez uczestnika PPK). Jeśli tego nie zrobi, środki otrzyma jego spadkobierca (dziedziczenie na zasadach ogólnych). Jeżeli w chwili śmierci uczestnik PPK pozostawał w związku małżeńskim, instytucja finansowa dokona wypłaty transferowej połowy środków zgromadzonych na rachunku PPK zmarłego uczestnika PPK na rachunek PPK, IKE lub PPE jego małżonka (w zakresie, w jakim środki te stanowiły przedmiot małżeńskiej wspólności majątkowej) albo na jego wniosek wypłaci mu te środki w formie pieniężnej. Spadkobiercy mogą wnioskować o wypłatę środków na pisemny wniosek złożony instytucji finansowej, w której prowadzone było PPK dla zmarłego uczestnika. Z wnoszenia wpłat do PPK można zrezygnować zarówno na etapie tworzenia programu, jak i w każdym dowolnym momencie w przyszłości. Aby zrezygnować z oszczędzania, należy złożyć Pracodawcy pisemną deklarację rezygnacji, w której oświadcza się o rezygnacji z prawa do wpłat Pracodawcy oraz dopłat od Państwa. IKE prowadzą: fundusze inwestycyjne (otwarte fundusze inwestycyjne i specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte), podmioty prowadzące działalność maklerską (domy maklerskie i banki prowadzące działalność maklerską), zakłady ubezpieczeń na życie, banki, od 1 stycznia 2012 również dobrowolne fundusze emerytalne. Osoba pragnąca założyć IKE podpisuje umowę o prowadzenie IKE z wybraną przez siebie instytucją finansową. Jednak zanim podpisze taką umowę, w związku z nałożonym nakazemgromadzenia oszczędności tylko na jednym IKE, będzie musiała złożyć stosowne oświadczenie. Jego treść uzależniona jest od tego, czy osoba fizyczna nie posiada IKE, czy też posiada to konto i pragnie dokonać transferu środków dotychczas zgromadzonych na nowe IKE. Gdy osoba zamierzająca podpisać umowę o prowadzenie IKE posiada już IKE, a zamiarem podpisania kolejnej umowy jest transfer środków z jednego konta na drugie, to będzie zobowiązana do złożenia oświadczenia, że posiada już IKE prowadzone przez inną instytucją finansową, podać jej nazwę i potwierdzić, że instytucja ta dokona wypłaty transferowej środków dotychczas zgromadzonych przez oszczędzającego na IKE. Natomiast jeżeli oszczędzający zawiera umowę o prowadzenie IKE w celu rozpoczęcia oszczędzania na IKE, wówczas oświadcza, że: nie gromadzi środków na IKE prowadzonym przez inną instytucję finansową (z wyjątkiem IKE w innych funduszach inwestycyjnych zarządzanych przez towarzystwo, z którym podpisywana jest umowa o prowadzenie IKE), w roku otwarcia IKE nie dokonał transferu środków z innego, uprzednio posiadanego IKE, do pracowniczego programu emerytalnego. Na osoby, które ukończyły 55 lat, nałożony został dodatkowy obowiązek złożenia oświadczenia o niedokonaniu w przeszłości wypłaty z IKE. Prawo do dodatkowego oszczędzania na przyszłą emeryturę w ramach IKE i IKZE przysługuje każdej osobie fizycznej, która ukończyła 16 lat. W przypadku osób małoletnich, wpłaty na IKE lub IKZE mogą być dokonywane tylko w roku kalendarzowym, w którym dana osoba uzyskuje dochody z pracy wykonywanej na podstawie umowy o pracę. W przypadku osób, które ukończyły 55 rok życia, warunkiem założenia IKE jest przedłożenie oświadczenia, że nie dokonała w przeszłości wypłaty środków zgromadzonych na IKE. Na IKE i IKZE może gromadzić oszczędności wyłącznie jeden oszczędzający. Oznacza to, że nie ma możliwości gromadzenia oszczędności wspólnie, np. z małżonkiem czy z dzieckiem. Każda z tych osób musi założyć własne, odrębne Konto. Osoba, która zdecyduje się na założenie IKE i po jakimś czasie nie będzie zadowolona ze sposobu prowadzenia konta przez daną instytucję finansową, będzie mogła w każdym czasie przenieść zgromadzony kapitał do innej instytucji. Oszczędzający będzie mógł również przenieść środki zgromadzone w ramach pracowniczego programu emerytalnego na IKE w przypadku rezygnacji z dalszego uczestnictwa w programie i zakończenia pracy u pracodawcy prowadzącego ten program lub w przypadku likwidacji programu. Oszczędzający będzie mógł także dokonać wypłaty transferowej z IKE do PPE. Takie przeniesienie środków jest również zwolnione z podatku od dochodów kapitałowych. Natomiast instytucje finansowe prowadzące IKE mogą pobrać od oszczędzającego dodatkową opłatę za dokonanie wypłaty transferowej, jeżeli następuje ona przed upływem 12 miesięcy od dnia podpisania umowy o prowadzenie IKE. Instytucje nie mają obowiązku pobierania tej opłaty. Jeżeli zdecydują się nią obciążyć oszczędzającego, wysokość tej opłaty znajdzie się w umowie o prowadzenie IKE. W przypadku dokonania wypłaty transferowej do zakładu ubezpieczeń na życie, środki transferowane zasilają w całości rachunek oszczędzającego w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym. Oznacza to, że zakład ubezpieczeń na życie nie może ze środków transferowanych pokryć kosztów ochrony ubezpieczeniowej czy innych kosztów związanych z prowadzeniem umowy ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym. Ustawa zezwala tylko na przetransferowanie całości zgromadzonych środków, dopuszczając dwa wyjątki – w przypadkutransferu pomiędzy funduszami należącymi do tej samej rodziny funduszy inwestycyjnych oraz gdy transferowane środki są przyznane w postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym. W momencie podjęcia decyzji o przeniesieniu zgromadzonego kapitału do innej instytucji finansowej, oszczędzający - przed dokonaniem transferu - powinien zawrzeć umowę o prowadzenie IKE z nową instytucją i przedłożyć dotychczasowej instytucji potwierdzenie zawarcia nowej umowy oraz złożyć dyspozycję transferu. W takim przypadku instytucja dotychczas prowadząca IKE powinna przesłać zgromadzone środki w ciągu 14 dni od dnia złożenia dyspozycji transferu. Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku transferu pomiędzy IKE a pracowniczym programem emerytalnym. Wypłata środków zgromadzonych na IKZE następuje wyłącznie: 1. na wniosek oszczędzającego, po osiągnięciu przez niego wieku 65 lat oraz pod warunkiem dokonywania wpłat na IKZE co najmniej w 5 latach kalendarzowych, 2. w przypadku śmierci oszczędzającego - na wniosek osoby uprawnionej. Środki zgromadzone przez oszczędzającego na IKZE mogą być, w zależności od wniosku oszczędzającego, wypłacone jednorazowo lub w ratach. Wypłata w ratach następować będzie przez co najmniej 10 lat, chyba że okres oszczędzania w ramach IKZE był krótszy (jednak nie mniej niż 5 lat). W takim przypadku wypłata środków będzie mogła być pobierana przez okres równy okresowi oszczędzania, tj. okresowi, w jakim dokonywane były wpłaty. Środki wypłacane po zakończeniu oszczędzania na IKZE, niezależnie od formy wypłaty (jednorazowa albo w ratach) będą opodatkowane podatkiem zryczałtowanym w stawce 10%. Instytucja finansowa, jako płatnik, jest obowiązana do poboru podatku od dokonywanych wypłat z IKZE. Indywidualne konto emerytalne (IKE) ma służyć oszczędzaniu na dodatkową emeryturę, dlatego też z ulgi podatkowej mogą skorzystać jedynie osoby, które dokonają wypłaty zgromadzonych oszczędności po 60 roku życia. Osoby, które nabędą przed 60 rokiem życia uprawnienia emerytalne będą mogły dokonać wypłaty, jeżeli ukończyły 55 lat. Ponadto, by być uprawnionym do zwolnienia z podatku od dochodów kapitałowych należy dokonać wpłat na IKE co najmniej w 5 dowolnych latach kalendarzowych albo wpłat ponad połowy wartości wpłat na IKE co najmniej 5 lat przed dniem złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty. Osoby urodzone do 31 grudnia 1948 r. mają krótsze okresy gromadzenia oszczędności uprawniające je do zwolnienia podatkowego. W przypadku osób urodzonych do 31 grudnia 1945 r. okres pięcioletni skrócono do lat trzech, a w przypadku osób urodzonych między 1 stycznia 1946 r. a 31 grudnia 1948 r. do lat czterech. Nie ustanowiono górnego wieku oszczędzającego, do którego musi zostać dokonana wypłata. Moment wypłaty środków zgromadzonych na IKE zależy od oszczędzającego. Również do jego decyzji (albo osoby uprawnionej, w przypadku śmierci oszczędzającego) pozostawiono wybór formy wypłaty, tzn. czy jednorazowo będzie wypłacony cały zgromadzony kapitał, czy też wypłata środków zgromadzonych na IKE będzie miała formę ratalną. Wypłata jednorazowa, a w przypadku wypłaty w ratach pierwsza rata, powinny być dokonane w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia złożenia przez oszczędzającego wniosku o dokonanie wypłaty, chyba, że zażąda on wypłaty w terminie późniejszym. Nie ma obowiązku wypłaty środków zgromadzonych na IKE w określonym czasie (np. po ukończeniu 70 lat, czy po przejściu na emeryturę). Przed dokonaniem wypłaty należy podać instytucji finansowej prowadzącej IKE urząd skarbowy właściwy dla oszczędzającego. Jeżeli oszczędzający nie ukończył 60 lat musi również przedstawić instytucji finansowej decyzję organu rentowego o przyznaniu prawa do emerytury. Po dokonaniu wypłaty jednorazowej albo wypłaty pierwszej raty oszczędzający nie może założyć ponownie IKE, gdyż zwolnienie podatkowe z tytułu gromadzenia oszczędności na IKE przysługuje tylko raz. Osoba, która zdecyduje się na założenie IKE i po jakimś czasie nie będzie zadowolona ze sposobu prowadzenia konta przez daną instytucję finansową, będzie mogła w każdym czasie przenieść zgromadzony kapitał do innej instytucji. Oszczędzający będzie mógł również przenieść środki zgromadzone w ramach pracowniczego programu emerytalnego na IKE w przypadku rezygnacji z dalszego uczestnictwa w programie i zakończenia pracy u pracodawcy prowadzącego ten program lub w przypadku likwidacji programu. Oszczędzający będzie mógł także dokonać wypłaty transferowej z IKE do PPE. Takie przeniesienie środków jest również zwolnione z podatku od dochodów kapitałowych. Natomiast instytucje finansowe prowadzące IKE mogą pobrać od oszczędzającego dodatkową opłatę za dokonanie wypłaty transferowej, jeżeli następuje ona przed upływem 12 miesięcy od dnia podpisania umowy o prowadzenie IKE. Instytucje nie mają obowiązku pobierania tej opłaty. Jeżeli zdecydują się nią obciążyć oszczędzającego, wysokość tej opłaty znajdzie się w umowie o prowadzenie IKE. W przypadku dokonania wypłaty transferowej do zakładu ubezpieczeń na życie, środki transferowane zasilają w całości rachunek oszczędzającego w ubezpieczeniowym funduszu kapitałowym. Oznacza to, że zakład ubezpieczeń na życie nie może ze środków transferowanych pokryć kosztów ochrony ubezpieczeniowej czy innych kosztów związanych z prowadzeniem umowy ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym. Ustawa zezwala tylko na przetransferowanie całości zgromadzonych środków, dopuszczając dwa wyjątki – w przypadkutransferu pomiędzy funduszami należącymi do tej samej rodziny funduszy inwestycyjnych oraz gdy transferowane środki są przyznane w postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym. W momencie podjęcia decyzji o przeniesieniu zgromadzonego kapitału do innej instytucji finansowej, oszczędzający - przed dokonaniem transferu - powinien zawrzeć umowę o prowadzenie IKE z nową instytucją i przedłożyć dotychczasowej instytucji potwierdzenie zawarcia nowej umowy oraz złożyć dyspozycję transferu. W takim przypadku instytucja dotychczas prowadząca IKE powinna przesłać zgromadzone środki w ciągu 14 dni od dnia złożenia dyspozycji transferu. Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku transferu pomiędzy IKE a pracowniczym programem emerytalnym. Na IKE można co roku wpłacić maksymalnie 300% prognozowanego na dany rok przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. W przypadku osób małoletnich wysokość wpłat ograniczona jest ponadto wysokością uzyskiwanego dochodu z pracy. Wpłata na IKE dokonywana przez te osoby nie będzie mogła zatem przekroczyć limitu wpłat na IKE, jak również wysokości dochodów osiąganych przez te osoby z tytułu umowy o pracę. W 2020 roku limit wpłat na IKE wynosi 15 681 zł. W przypadku IKZE co roku można wpłacić maksymalnie kwotę odpowiadającą 1,2-krotności prognozowanego na dany rok przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalonej. W przypadku osób małoletnich wysokość wpłat ograniczona jest wysokością uzyskiwanego dochodu z pracy. Wpłata na IKZE dokonywana przez te osoby nie będzie mogła zatem przekroczyć limitu wpłat na IKZE, jak również wysokości dochodów osiąganych przez te osoby z tytułu umowy o pracę. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego co roku ogłasza wysokość kwoty wpłat na IKZE do końca roku, poprzedzającego rok, w którym będę dokonywane wpłaty na IKZE W 2020 roku limit wpłat na IKZE wynosi 6 272,40 zł. Zawierając umowę o prowadzenie IKE oszczędzający może wskazać osobę (lub kilka osób), której zostaną wypłacone środki po jego śmierci. Taką dyspozycję można w każdym czasie zmienić. Natomiast, gdy oszczędzający nie wyznaczy takiej osoby, środki zgromadzone na IKE przypadają spadkobiercom, a w przypadku IKE prowadzonego przez zakłady ubezpieczeń na życie środki przyznane na podstawie umowy ubezpieczenia przypadają najbliższej rodzinie ubezpieczonego w kolejności ustalonej w ogólnych warunkach ubezpieczenia. Osoba uprawniona (osoba wskazana, spadkobierca, najbliższa rodzina oszczędzającego) może je wypłacić albo przenieść na swoje IKE, bądź do pracowniczego programu emerytalnego. W obu przypadkach środki te zwolnione są zarówno z podatku od dochodów kapitałowych, jak i z podatku od spadków i darowizn. Dokonując wypłaty środków zgromadzonych na IKE po zmarłym oszczędzającym, osoba uprawniona składa wniosek o dokonanie wypłaty tych środków oraz akt zgonu oszczędzającego
2. Do informacji reklamowych odnoszących się do nabywania certyfikatów inwestycyjnych, z których oferowaniem wiąże się obowiązek sporządzenia memorandum informacyjnego albo warunków emisji, stosuje się odpowiednio przepisy art. 4 ust. 2 rozporządzenia 2019/1156. 3. Jeżeli wartość aktywów netto funduszu inwestycyjnego cechuje
Statystyka monetarna i finansowa Statystyka funduszy inwestycyjnych Publikowane zestawienia obejmują: informacje statystyczne o funduszach inwestycyjnych przygotowywane na podstawie danych przekazywanych do Narodowego Banku Polskiego począwszy od danych za II kwartał 2010 r., listę funduszy inwestycyjnych, notę metodyczną oraz dane archiwalne. W zestawieniach statystycznych są prezentowane dane o aktywach, zobowiązaniach i aktywach netto funduszy inwestycyjnych w ujęciu agregatowym oraz informacje o populacji podmiotów rynku funduszy inwestycyjnych. Dane funduszy inwestycyjnych są prezentowane w określonych przekrojach, w podziale według kryterium polityki inwestycyjnej oraz są agregowane przy uwzględnieniu w szczególności: przynależności sektorowej inwestorów, klasyfikacji instrumentów finansowych oraz obszaru geograficznego emitentów papierów wartościowych w portfelach funduszy. W ramach statystyki funduszy inwestycyjnych są publikowane informacje o zmianach w populacji podmiotów rynku funduszy inwestycyjnych, tj. funduszy inwestycyjnych i towarzystw funduszy inwestycyjnych. Prezentowana statystyka funduszy inwestycyjnych jest zgodna z metodyką Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Zgodnie z przyjętą metodyką, agregaty danych funduszy inwestycyjnych nie obejmują danych funduszy rynku pieniężnego według definicji EBC, danych funduszy w likwidacji oraz - począwszy od danych za wrzesień 2020 r. - danych funduszy zdefiniowanej daty oferujących pracownicze plany kapitałowe (PPK), które zarządzane są przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych. Zestawienia statystyczne są publikowane kwartalnie. Lista funduszy inwestycyjnych ma charakter hierarchiczny, tj. uwzględnia strukturę podmiotową w ramach każdego towarzystwa funduszy inwestycyjnych. Lista obejmuje fundusze inwestycyjne oraz podmioty je reprezentujące, tj. towarzystwa funduszy inwestycyjnych, a w przypadku decyzji o cofnięciu zezwolenia na wykonywanie działalności przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych - depozytariuszy funduszy inwestycyjnych. Lista jest publikowana z częstotliwością miesięczną. Prezentowane dane są opatrzone stosowną notą metodyczną, zawierającą szczegółowy opis zakresu publikowanych danych. Plik do pobrania: Statystyka funduszy inwestycyjnych (dane kwartalne, od II kw. 2010 r.) (XLSX) Lista funduszy inwestycyjnych (stan na r.) (XLSX) Lista funduszy inwestycyjnych (stan na r.) (XLSX) Statystyka funduszy inwestycyjnych – nota metodyczna (PDF) Archiwum (ZIP)
|Od | Szacowany czas czytania artykułu: 2 minuty 29 sekund Podstawowym zadaniem funduszu inwestycyjnego jest pomnażanie oszczędności powierzonych przez jego uczestników. W ich imieniu i interesie środkami zarządzają specjaliści, którzy lokują je w różne instrumenty finansowe (akcje, obligacje, itd.). Połączony kapitał wielu inwestorów daje funduszom więcej możliwości korzystnego pomnażania pieniędzy, niż ma pojedyncza osoba oraz pozwala ograniczyć koszty. Możliwość oszczędzania niewielkich kwotAby wejść w świat inwestycji, często wystarczy już 100 zł. W zamian za dokonane wpłaty do funduszu otrzymuje się jednostki uczestnictwa. Inwestowane przez fundusz wpłaty tworzą jego portfel inwestycyjny, a osiągane przez niego dochody przysługują uczestnikom proporcjonalnie do liczby posiadanych jednostek. Ciągły dostęp do swoich środkówJednym z podstawowych atutów funduszy inwestycyjnych jest wysoka płynność powierzonych oszczędności. Uczestnik funduszu otwartego może praktycznie w dowolnej chwili wpłacić środki, jak i zażądać odkupienia jednostek uczestnictwa. Fundusze oferują także możliwość konwersji (zamiany), czyli swobodnego przenoszenia zainwestowanych środków pomiędzy funduszami. Inwestor w każdej chwili może obliczyć aktualną wartość środków ulokowanych w funduszu, mnożąc wartość jednostki przez liczbę posiadanych jednostek. BezpieczeństwoFundusz jest formą inwestowania, która służy bezpieczeństwu pomnażania pieniędzy. Nie chodzi tu o gwarantowany zysk - w przypadku większości rozwiązań nie możemy mieć 100-procentowej pewności, że zarobimy. Konstrukcja prawna funduszy ma w jak największym stopniu zabezpieczyć interesy uczestników. Podlegają one stałemu nadzorowi ze strony Komisji Nadzoru Finansowego. Posiadają odrębną osobowość prawną, a ich aktywa wydzielone są z masy majątkowej Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych. Oznacza to, że w przypadku ewentualnego bankructwa TFI, pieniądze uczestników funduszu są niezagrożone. Z kolei same aktywa są przechowywane u depozytariusza, którym jest najczęściej bank. Jego zadaniem jest czuwanie nad bezpieczeństwem instrumentów finansowych klientów danego funduszu. Profesjonalne zarządzanie pieniędzmiFunduszem zarządza Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych. Pieniądze w nim ulokowane znajdują się pod opieką ekspertów rynku kapitałowego: doradców inwestycyjnych i analityków finansowych. Bogactwo możliwościIstnieją różne rodzaje funduszy. Oferta jest przeznaczona zarówno dla osób ceniących bezpieczeństwo, jak i oczekujących ponadprzeciętnych zysków, ale akceptujących ryzyko. W portfelu mogą znajdować się różne instrumenty – akcje, obligacje, surowce, waluty i depozyty. Fundusze są także efektywnym sposobem konstruowania elastycznej, dostosowanej do indywidualnych potrzeb i nowoczesnej strategii budowy długookresowych planów inwestowania. Korzyści podatkoweIstnieją różne formy korzyści podatkowych – można zarówno „oszczędzić” na podatku Belki, inwestując w fundusze parasolowe, jak i uzyskać ulgę w PIT, lokując środki w funduszach z myślą o emeryturze (IKZE). Od czego zacząć? 1 Czym jest fundusz inwestycyjny? 2 Czy Twoje pieniądze w funduszu są bezpieczne? Polecamy Blog Grzegorza Raupuka Blog Rafała Bogusławskiego Najczęściej czytane Dziedziczenie pieniędzy zgromadzonych w funduszach inwestycyjnych Opodatkowanie zysków z funduszy inwestycyjnych – jakie są zasady naliczania i wysokość daniny na rzecz państwa? Czym się różni FIO od SFIO? Towarzystwa funduszy inwestycyjnych (TFI) – czym są i jak działają? Czym jest i jak zbudować portfel inwestycyjny?Trudno jednoznacznie odpowiedzieć, ile można zarobić na funduszach inwestycyjnych. Inny będzie potencjalny zysk z inwestycji w fundusz o niskim poziomie ryzyka, a inny np. w przypadku funduszy agresywnych, w przypadku których to ryzyko jest większe. Kwestię tę należy rozpatrywać indywidualnie w zależności od tego, jaki cel Dobierz właściwe przymiotniki do opisów. Dwa przymiotniki podano dodatkowo.
co najmniej 10 % wartości aktywów netto w tytuły uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych lub instytucji zbiorowego inwestowania, które prezentują wskaźnik WKC w sposób określony w załączniku do rozporządzenia, po informacjach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, należy wskazać Syntetyczny Współczynnik Kosztów Całkowitych, zwany
Do opisów mutacji dobierz odpowiednie nazwy: fragmentu chromosomu fragmentu chromosomu na inny chromosom jednego nukleotydu na inny jednego lub kilku dodatkowych nukleotydów Sekurytyzacja ma zniknąć z ustawy o funduszach inwestycyjnych. 2021-08-16. Projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku zakłada m.in. nowelizację UFI, w tym przewracają dotychczasowe podejście polskiego ustawodawcy do sekurytyzacji.Niezmiernie w wielu przypadkach sen z powiek zabiera zastanowienie nad upominkiem. Zbliża się uroczystość bliskiej osoby a w głowie pustka co by tu zakupić. Tak, mowa tu o nabywaniu za pieniądze, bo w obecnych czasach mało kto decyduje się na ręczną pracę. Zaintrygowany wypatruje wielu źródeł, najczęstszym jest bezsprzecznie punkt sprzedaży oraz Internet. To pierwsze jest o dużo bezpieczniejsze, wiadomo jakkolwiek, że w sieci nie zauważy się wszystkiego. Są ważne informację, najczęściej również fotografię, niemniej jednak w tym temacie nie zawsze wolno posiadać pewności. Otwarty kontakt otwiera dosadnie oczy. W jaki sposób najbardziej lenistwo aktualnego pokolenia jest dostrzegalne, nawet pomysł na upominek czasem nie jest w stanie wymusić wycieczki po punktach sprzedaży. Jedno jest miarodajne, nie wolno tak istotnej sprawy odkładać na w następnej kolejności, im wcześniej będzie decyzja tym korzystniej zarówno dla kupującego w jaki sposób i osoby mającej dostać upominek. Zainteresowany posiadając więcej czasu, może zaopatrzyć się w coś w samej rzeczy atrakcyjnego oraz bezsprzecznie korzystnego cenowo. Warto takie tematy załatwiać od ręki. Człowiek w wielu przypadkach zastanawia się jaki pomysł na prezent, zachwycający a co najistotniejsze wartościowy względem ceny – wypróbuj Tak, ludzie przeważnie zwracają szczególną uwagę na cenę, czy to nie przykre? Kiedyś podarunki robiło się ręcznie, wtenczas wolno było śmiało oznajmić, iż zaangażowanie w jaki sposób najbardziej a aktualnie oprócz wygody oraz skąpstwo. Żeby podarunek był doceniony musi być poświecenie, postać obdarowana na pewno działanie to poświęci. W sklepach jest kolosalny wybór a w jaki sposób ktoś ściśle mówiąc patrzy tylko oraz wyłącznie na koszta może zdecydować się na wykorzystanie Internetu. Towary świetnej jakości i portfela tak nie obciąży. Nie ma co narzekać, że nie posiada się pomysłu na podarunek, albowiem jeszcze nigdy nie było aż takiego ogromnego wsparcia. Nowoczesność bardzo pomaga a jeżeli chodzi o same pieniądze, przecież na co dzień nie kupuję się podarków, właśnie dlatego właśnie raz na czas należałoby wyłożyć większy kapitał. Sprawienie przyjemności bliskiej osobie powinno być pewno bezcenne, należałoby do tego podejść oczywiście w ten sposób.Wartość aktywów ogółem zgromadzonych przez towarzystwa funduszy inwestycyjnych na koniec 2021 r. wyniosła 3,0 mld zł, co oznacza ich wzrost o 1,7% w stosunku do końca roku poprzedniego. Pliki do pobrania
Opublikowano na ten temat Biologia from Guest 1 Do podanych opisów dobierz nazwy odpowiednich poziomów pokarmowych. * sinice w jeziorze * larwy stonki na liściach ziemniaka * ślimak winniczek na liściu sałaty * pchła na myszy * koniczyna na łące * biedronka zjadająca mszyce 2 Ustal kolejność organizmów tak, aby wskazały obieg materii. * bakterie * wąż * żaba * trawa * szarańcza * związki mineralne 3 Zespół ekosystemów o podobnym składzie roślin i zwierząt, to: a) sukcesja b) biom c) biotop d) biocenoza 4 Ekosystemem NIE może być: a) wataha wilków b) las c) akwarium w domu 5 Im bogatsza i bardziej złożona biocenoza, tym: a) mniejsze straty energii na każdym poziomie b) złożoność biocenozy nie ma wpływu na straty energii w każdym poziomie troficznym c) większe straty energii na każdym poziomie 6 Jemioła występująca na drzewach jest przykładem: a) pasożytnictwa b) symbiozy c) półpasożytnictwa d) komensalizmu 7 Ekosystem, to żywa część biocenozy PRAWDA / FAŁSZ 8 Do podanych opisów dobierz nazwy odpowiednich poziomów pokarmowych * sinice w jeziorze * pchła na myszy * ślimak winniczek na liściu sałaty * larwy stonki na liściach ziemniaka * biedronka zjadająca mszyce * koniczyna na łące 9 Dopasuj opis do cechy populacji * właściwa populacji zdolność wzrostu liczebności * ilość osobników przypadająca na jednostkę powierzchni lub objętości * spadek liczebności populacji spowodowany śmiercią osobników * osobniki wchodzące w skład populacji są w różnym wieku 10 Uporządkuj poziomy organizacji żywej materii rozpoczynając od NAJNIŻSZEGO * ekosystem * biom * populacja * biocenoza 11 Uzupełnij zdania, korzystając z podanych pojęć. ((( przepływ energii, sieć pokarmowa, energia słoneczna, ekosystem, łańcuch pokarmowy, producenci, energia wiązań chemicznych))) W ____ zachodzi nieustanna wymiana materii i ___. Organizmy ustawione w taki sposób, że każdy poprzedni stanowi pokarm dla następnego tworzą __, a te łączą się ze sobą tworząc ___. Podstawę piramidy ekologicznej stanowią ____, którzy przekształcają ___ w ____. 12 Uzupełnij zdanie wpisując prawidłową odpowiedź Grupa mrówek żyjąca w lasach tropikalnych Ameryki, to przykład ____. Odpowiedź Guest 1.* sinice w jeziorze - producenci* larwy stonki na liściach ziemniaka - konsumenci I-rzędu* ślimak winniczek na liściu sałaty - konsument I-rzędu* pchła na myszy - konsument II-rzędu* koniczyna na łące - producent* biedronka zjadająca mszyce - konsument II lub III-rzędu2.* związki mineralne -> trawa -> szarańcza -> żaba -> wąż -> bakterie i tak w kółko3. Zespół ekosystemów o podobnym składzie roślin i zwierząt, to:d) biocenoza 4. Ekosystemem NIE może być:a) wataha wilków5. Im bogatsza i bardziej złożona biocenoza, tym: c) większe straty energii na każdym poziomie6. Jemioła występująca na drzewach jest przykładem: c) półpasożytnictwa 7. Ekosystem, to żywa część biocenozy:FAŁSZ8.* sinice w jeziorze - producenci* pchła na myszy - konsument II-rzędu* ślimak winniczek na liściu sałaty - konsument I-rzędu* larwy stonki na liściach ziemniaka - konsument II-rzędu* biedronka zjadająca mszyce - konsument II lub III-rzędu* koniczyna na łące - producent9.* właściwa populacji zdolność wzrostu liczebności - (jeśli dzięki rozrodowi to) rozrodczość* ilość osobników przypadająca na jednostkę powierzchni lub objętości - zagęszczenie* spadek liczebności populacji spowodowany śmiercią osobników - śmiertelność* osobniki wchodzące w skład populacji są w różnym wieku -struktura wiekowa10.* populacja* biocenoza* ekosystem* ekosystemie zachodzi nieustanna wymiana materii i przypływ energii. Organizmy ustawione w taki sposób, że każdy poprzedni stanowi pokarm dla następnego tworzą łańcuch pokarmowy, a te łączą się ze sobą tworząc sieć pokarmową. Podstawę piramidy ekologicznej stanowią producenci, którzy przekształcają energię słoneczną w energię wiązań chemicznych. mrówek żyjąca w lasach tropikalnych Ameryki, to przykład populacji.syFtE.